Apart, grillig, met bizarre wendingen waardoor ik nieuwsgierig word!
Ja, het werk van Thea Vos lijkt in eerste instantie, vrolijk, kleurrijk, misschien zelfs wel schattig...
Maar als je beter kijkt zie je blinddoeken, maskers, hoofdeloze figuren (soms zelfs gekooid) en meisjes met een popachtig uiterlijk.
Huh!? Inderdaad, het werk van Thea zit vol heerlijke gruwelijkheden.
En ik zal eerlijk zijn, ik hou daarvan.
Maar wat voor gedachte schuilt daarachter?
Hier zijn een aantal perfecte woorden van Thea's site.
Niet voor eerst gezegd te hebben dat haar werk zó goed is geschilderd en uiteraard een diepere betekenis heeft.
"In mijn werk figureren mensen en dieren in allerlei hoedanigheden.
Soms alleen, vaak meerdere figuren op een doek.
De mensen staren je, al dan niet in hun naaktheid aan.
Ze lijken zielloos, eenzaam, hun woorden verstomd.
Mijn fascinatie gaat uit naar de emotie. De emotie als universeel gegeven, onafhankelijk van cultuur, ras en tijdgeest.
De emotionele misvormingen die plaatsvinden als de jonge mens geleerd wordt zich gepast te gedragen.
Het schildersproces is de zoektocht naar wat echt is en wat aangeleerd of opgelegd.
Al schilderend zoek ik naar objectivering van het beeld dat aan het ontstaan is.
Door delen van het werk weg te schilderen of soms nieuwe elementen toe te voegen ontbeend ik mijn onderwerp.
Laag voor laag. Totdat alleen nog over is wat er werkelijk toe doet."
Hier ben ik even stil van.
Ze weet haar werk zo krachtig neer te zetten.
ps. Kijk voor meer moois en (expositie) informatie op de site/Instagram van Thea.