De beelden van Miriam Knibbeler zijn zo bijzonder!
Ze maakt figuren die herkenbaar zijn als mensen of dieren.
Soms lijken ze in meditatie, of ze zijn stervende of net geboren (waarmee ze in een tussenwereld lijken te verkeren).
Er zit altijd een spanning in tussen aanwezigheid en afwezigheid.
Haar kunst voelt heel mysterieus en kwetsbaar.
Wat ik ook heel indrukwekkend vind is dat de 'huid' van haar beelden zo echt lijken... Zo vleselijk!
Miriam is supergoed in haar werk en haar beelden zijn op vele manieren prachtig!
Hier zijn de woorden van Miriam over haar kunst.
"Het materiaal dat ik gebruik, ‘was’, heeft veel tegenstellingen in zich.
Fysieke tegenstellingen: het kan hard en koud zijn maar ook warm en zacht.
En inhoudelijke tegenstellingen: het kan heel goed huid imiteren en beelden kunnen daardoor erg levensecht lijken.
Naast deze associatie met het leven, heeft het ook sterke associaties met de dood, met ziekte en met het vergaan van vlees, met zachtheid en sterfelijkheid.
Door de onbeweeglijkheid van een sculptuur imiteert het vlees wat niet langer meer in leven is.
Ik maak mensachtige en dierachtige figuren.
Voor mij zit daar niet zoveel verschil tussen, de dieren zijn vrij menselijk en de mensen vrij dierlijk.
Ondanks de grote mate van mimesis speel ik met schaal en verhoudingen.
De beelden zijn heel herkenbaar en toch is er iets vreemds aan.
Voor mij is de fysieke aanwezigheid van een werk heel belangrijk.
Tegelijkertijd wordt deze ontkend door de transparantie van het materiaal.
Het immateriële, het geestelijke is daardoor ook aanwezig.
De wezens lijken uit een andere wereld te komen, een oude wereld van herinneringen, dromen en mythes."
Kijk voor nog meer moois en informatie op de site/Instagram van Miriam.