Zo dromerig mooi! Fantastisch om te zien hoe Marloes de Vries haar liefde voor landschappen weet te vertalen op doek. Heel artistiek en puur. Ik hou van haar unieke stijl en de neon roze touch (die bijna in ieder schilderij weer terugkomt).
"In mijn werk vind je veel roze luchten, waarin ik schemering vastleg: het korte moment tussen licht en donker, of donker en licht. De schemering duurt maar kort, dus je moet bewust omhoog kijken om het te zien. Het zien van een roze hemel maakt me gelukkig, maar heeft voor mij ook een diepere betekenis: het staat voor de korte tijd die we hebben. Hoe het leven bestaat uit donkere en lichte tijden, met daartussenin korte momenten van grote vreugde."
De van oorsprong Drentse kunstenares onderzoekt de afgelopen jaren wat 'thuis' voor haar betekent.
Omdat Marloes zo lang ze zich kan herinneren niet thuis voelt waar ze woont. Ze is verhuisd van Drenthe naar Rotterdam, maar ook daar voelt ze zich niet thuis.
Dat thuis voelen heeft ze alleen op het platteland van Engeland, dus onderzoekt ze nu vooral waarom dat zo is.
"De schilderijen die ik de afgelopen jaren heb gemaakt, gaan vooral over thuis vinden als thuis niet de plek is waar je bent geboren en opgegroeid of waar je woont. De serie heet 'Fernweh', een Duits woord dat dit verlangen omvat.
De kleine huisjes in mijn werk staan voor 'thuis', in een landschap dat duidelijk niet Nederland is. Daarnaast heb ik een aantal schilderijen gemaakt van landschappen die juist wel in Nederland zijn. Daarin zoek ik juist verbinding met de plekken waar ik ben opgegroeid en waar ik nu woon."
Naast prachtige landschappen maakt Marloes ook hele fijne, sfeervolle stillevens. Geïnspireerd door mensen en hun doen en laten.
Wat we denken dat we moeten doen... Versus wat we voelen dat we moeten doen!
Ja, we leven in een maatschappij waarin je wordt beloond als je doet wat iedereen doet. Daardoor kunnen we vaak niet volledig onszelf zijn (met alle gevolgen van dien).
Jezelf mogen zijn is een belangrijk thema in het werk van Marloes.
"Ik ben opgegroeid in Zwartemeer en Klazienaveen, in een gezin waar kunst geen rol speelde.
Mijn moeder werkte achter de kassa in het zwembad en mijn vader werkte in een fabriek. In zijn vrije tijd werkte mijn vader in de drukkerij van mijn opa.
Ik schrijf al verhalen zolang ik me kan herinneren en tekende voordat ik kon lopen. Helaas voelde ik me thuis vaak niet op mijn plek. Ook werd me regelmatig gevraagd of niet gewoon kon doen wat iedereen deed. Daarom is jezelf vinden voor mij zo belangrijk.
Als je jezelf mag zijn, ben je altijd thuis!
Op mijn vierde zei ik al dat ik kunstenaar wilde worden. Geen idee waar ik dat idee had opgevat, want ik liep pas voor het eerst een museum binnen in het laatste jaar van de middelbare school (toen ik al was toegelaten op de kunstacademie).
Dat ik beelden wilde maken was mij altijd al duidelijk."
Je weet het vaak meteen: dit vind ik mooie kunst, of niet...
Ik was bij het zien van de landschapen van Marloes direct geraakt. Ik vond het mooi, of eigenlijk waanzinnig!
Het is gewoon zo dat het werk van een kunstenaar je moet aanspreken. Het werk van Marloes had mijn hart en hoe meer ik me in haar kunst begon te verdiepen kwam ik erachter dat haar leven minstens zo interessant is. En daarbij ook haar wilskracht en doorzettingsvermogen. Er schuilen vaak interessante verhalen achter het leven van een kunstenaar en hun kunst hebben vaak een diepere betekenis.
Zo kwam ik erachter dat Marloes visuele communicatie heeft gestudeerd aan de AKI in Enschede. Pittig!
Daarna ging ze werken als grafisch director voor reclame- en marketingbureaus.
Eigenlijk wilde ze het allerliefst werk voor haarzelf maken, maar gezien haar achtergrond is het niet zo gek dat ze op safe ging spelen.
Twaalf jaar geleden gaf ze haar baan op om illustrator te worden. Een soort tussenstap waar ze nu staat.
In die tijd (kwam ik achter) heeft Marloes 40 boeken geïllustreerd en zes stripboeken geschreven en getekend. Holy moly!
"In 2020 begon ik na een jarenlange pauze weer te schilderen. Een groot deel van mijn freelance werk viel toen weg door de crisis. Opeens had ik de vrijheid om te doen wat ik wilde doen. Ik had blijkbaar een excuus nodig om mezelf toe te staan om iets voor mezelf te maken in plaats van voor opdrachtgevers.
Inmiddels gaat mijn illustratiewerk weer volop door, dus het is een uitdaging om tijd te plannen om werk voor mezelf te maken.
Ik schilder minder dan ik zou willen, ondanks dat ik een soort lava die ik onder de bovenlaag voel stromen, en op een gegeven moment eruit gaat knallen.
In 2021 kreeg ik een burnout, en dat kwam vooral omdat ik autonomie miste in mijn werk. Ergens in mij heb ik heel veel te vertellen.
Als ik dat niet naar buiten laat komen, en alleen aar de verhalen van opdrachtgevers vertaal naar beeld, dan loop ik vast.
De verhalen moeten er toch echt uit!"
Het maakt niet uit wat voor culturele achtergrond of opvoeding je hebt gehad. Als kunst je liefde heeft moet het eruit.
Je geluksgevoel, het intuïtieve gevoel en het uitdrukken in beeld is ontzettend belangrijk!
Daarom ben ik zo trots op kunstenaars zoals Marloes, waarbij het niet vanzelfsprekend is. Zo inspirerend!
Kijk voor meer moois en informatie op de site en Instagram account van Marloes.